Kościół św. Ducha w Bodzentynie

Dawne obrzeża miasta. XV – wieczna świątynka wzniesiona tu za przyczyną biskupa krakowskiego Jana z Rzeszowa pełniła rolę kościoła przyszpitalnego. Nie ma po niej dziś śladu.

Powstanie obecnego, murowanego kościoła, który zastąpił drewniane sacrum po pożarze z 1619 roku, związane było z XVII wieczną rozbudową miasta, które wychodziło poza mury miejskie. I do niego także przylegało skrzydło szpitalne.

Kościelne zabudowania przetrwały do 1917 roku, kiedy to doszło do pożaru i ogień strawił większość zabudowy między dolnym a górnym rynkiem. Przez wiele lat kościół pozostawał w ruinie, dopiero na początku XXI wieku rozpoczęto starania o odbudowę świątyni. W 2010 roku odzyskała ona blask. Jednonawowy i orientowany (prezbiterium skierowane na wschód) kościół otaczają pomnikowe lipy, południowa strona to teren dawnego cmentarza o czym dziś przypominają żeliwne krzyże przy ogrodzeniu. W tym miejscu uhonorowano także – urodzonego w Bodzentynie wybitnego artystę, malarza pejzażystę – Józefa Szermentowskiego,  umieszczając przy kościele replikę fragmentu jego nagrobka w Montmorency koło Paryża.

W sercu świątyni – barokowy ołtarz z obrazem Pana Jezusa i symbolem Ducha Świętego – gołębicą. W nawie, na ścianach przylegających do prezbiterium obraz Matki Boskiej Częstochowskiej i rzeźba Matki Bożej z Dzieciątkiem.

Pod posadzką prezbiterium znajduje się krypta grobowa.

Przed bocznym wejściem do kościoła znajduje się tablica z pięcioma kamieniami z Ziemi Świętej – z Golgoty i Wieczernika – poświęcone pod odbudowę kościoła w 2008 roku.

Przy wejściu głównym wmurowano tablicę upamiętniającą obudowę i powtórną konsekrację świątyni – 23. maja 2010 roku. Obok świątyni stoi niewielki budynek dawnej plebanii – to tutaj w 1914 roku mieściła się kwatera komendanta legionów, Józefa Piłsudskiego.

W formie architektonicznej kościoła zdecydowanie dominuje styl gotycki.