Rezerwat Barcza

Malownicze jeziorko, powstałe w wyrobisku po kopalni piaskowców kwarcytowych, wypełnione jest zielonkawą wodą. Otaczają je strome ściany skalne i mieszany las. W niektórych miejscach jest głębokie na ponad 20 metrów. Niewiele mniej wysokości mają strome brzegi od strony wschodniej i południowej. Wędrując wydeptaną po nich ścieżką, można podziwiać korzenie drzew zawieszonych nad wodą. Mieszkańcy okolicznych wsi nazywają to jeziorko „Baryła”. Kilkaset metrów na południowy wschód od „Baryły” znajduje się ukryte wśród lasu jeziorko o nazwie „Byk”. Jest bardzo dzikie i rzadko odwiedzane, nie prowadzi więc do niego wydeptana ścieżka. Jeszcze trudniej trafić do trzeciego jeziorka, najmniejszego ze wszystkich, nazywanego „Rampą”, porośniętego rzęsą wodną, trzciną i innymi roślinami.

Wszystkie jeziorka znajdują się na terenie prawie 15-hektarowego rezerwatu geologicznego Barcza. Utworzono go, by chronić odsłonięcia skał osadowych dolnego dewonu: piaskowców kwarcytowych, iłowców i mułowców. W skarpach dawnych kamieniołomów znajdują się też cienkie warstwy popiołów wulkanicznych, tzw. zielonych tufitów. Stanowią dowód na to, że w okresie dewonu w Górach Świętokrzyskich dochodziło do erupcji wulkanicznych. To urokliwe miejsce znajduje się zaledwie kilkaset metrów od drogi krajowej nr 7 na terenie gminy Zagnańsk.